DVR در برابر NVR- بخش دوم
تفاوت بین رزولوشن DVR / NVR
ضبط کننده ویدئویی دیجیتال (DVR) و ضبط شبکه‌ای (NVR) قلب سیستم دوربین مدار بسته هستند. این این دستگاه نتیجه نهایی فیلم‌تان را ارزیابی می‌کند. مصرف کننده به طور طبیعی قبل از تصمیم گیری برای خرید یک سیستم دوربین مدار بسته می‌خواهد بداند که رزولوشن آن چگونه است. کل سایت نگاکو پر است از مطالبی که به دنبال ارائه آموزش‌های لازم و کافی به کاربران این سیستم‌هاست. این بخش در مورد کیفیت رزولوشن و مطالب مرتبط با آن صحبت خواهد کرد.
تفاوت را مشاهده کنید
رزولوشن دوربین مدار بسته به صورت ابعاد TVL عمودی و افقی (خطوط تلویزیون) اندازه گیری می‌شوند و اغلب محدود به قابلیت‌های دوربین و دستگاه ضبط‌کننده هستند. دوربین مدار بسته از یک سیگنال ویدیویی آنالوگ استفاده می‌کند که از مشخصات تلویزیون مشتق شده است. NTSC[۱] (کمیته سیستم تلویزیون ملی) و PAL[۲] (خط فازی متناوب) دو رزولوشن استاندارد ویدئو‌های آنالوگ هستند. این دو فرمت فرمت‌های مربوط به شبکه ویدئویی هستند که توسط نرم افزارهای تبدیل کننده ویدئو ارائه می‌شوند زیرا این شبکه‌ها زمانی که سیگنال‌های دریافت شده از دوربین مدار بسته آنالوگ را انتقال می‌دهند هم همین رزولوشن را پشتیبانی می‌کنند. در دنیای NTSC، طبقه بندی واقعی “D1” مستلزم ۷۲۰x۴۸۰ پیکسل است. در دنیای ضبط کننده ویدئویی دیجیتال (DVR) اگر بخواهید میتوانید نوعی D1 برش خورده دریافت کنید که نسبت پیکسل‌های آن ۷۰۴x۴۸۰ بوده و تحت عنوان ۴CIF هم شناخته می‌شود. توصیف دقیق مفهوم رزولوشن یک تصویر آنالوگ به شیوه ای ساده، واقعاً دشوار است. ابتدا بگذارید از فرق میان یک خط TVL و یک پیکسل شروع کنیم. رزولوشن در یک تصویر آنالوگ یا دیجیتال مشابه یکدیگر است، اما برخی تفاوت‌های حیاتی در چگونگی تعریف آن‌ها وجود دارد. همانطور که قبلا گفته شد، ویدئو آنالوگ تصویری است متشکل از خطوط تلویزیونی زیرا تکنولوژی ویدئویی آنالوگ از صنعت تلویزیون برآمده است. در یک سیستم دیجیتال، تصویر از مربع متشکل از پیکسل ساخته شده است. این تصویر از ۴۸۰ خط افقی فعال تشکیل شده است. هنگامی‌که تصویر به DVR ارسال می‌گردد اولین فیلد از ۲۴۰ خط زوج ارسال شده و سپس و به دنبال آن، فیلد دوم از ۲۴۰ خط فرد ارسال می‌گردد. این کار با نرخ ۶۰ فیلد (یا “i” فریم) در ثانیه رخ می‌دهد. فیلد‌های زوج و فرد یک خط را به صورت مجزا جابجا می‌کنند. بنابراین وقتی این‌کار با سرعت و پیاپی انجام گیرد (۶۰ بار در ثانیه) در ذهن انسان به صورت غیر واقعی با هم ترکیب می‌شوند و یک تصویر کامل می‌سازند که معمولا به عنوان یک فریم نامیده می‌شود. هر فریم تصویر از دو ضرب در ۲۴۰ (۴۸۰) خط ساخته می‌شود. این کار ویدیو مشبک (در هم بافته یا تا و پودی) نامیده می‌شود.
[۱] National Television System Committee
[۲] Phase Alternating Line
